Spring naar bijdragen

  • Generatie Z downloadt films en series op z’n eigen manier

     Delen


    Ze zijn opgegroeid met Netflix, maar ze hebben nog genoeg redenen om gebruik te maken van illegale sites. Ik kan me het moment waarop ik besefte dat je films gewoon kunt downloaden nog goed herinneren. Mijn neef, die was opgegroeid tussen de gebrande dvd’s, vertelde me op een dag dat hij een film van het internet had gedownload, en ik kon het in eerste instantie nauwelijks geloven. Het internet kende ik alleen van gratis spelletjes en MSN, maar je kon er dus ook films kijken die nog niet eens uit zijn gebracht?

    Het was 2003, en muziek downloaden deed iedereen dan weer wel al. Mijn neef vertelde dat films downloaden een stuk langer duurde, soms wel een hele dag. De kwaliteit was ook niet enorm goed, maar toch: dit was de toekomst.

    Toen ik een tiener werd, ging het al veel sneller, en doordat we online konden streamen kon ik alles zien wat ik maar wilde. Hoe legaal dit allemaal was wist niemand, maar iedereen was het erover eens dat je goed zat zolang je het materiaal zelf maar niet distribueerde. Ik voelde me nooit betrapt of schuldig, ondanks dat het eigenlijk gewoon diefstal is.

    Limewire2.jpgSindsdien is er een hoop veranderd. De websites die ik gebruikte bestaan niet meer, en welke je nu kunt gebruiken weet ik eigenlijk niet. Nu hebben we accounts op Netflix en andere betaalde streamingdiensten – wat erg handig is, maar bij elkaar opgeteld toch ook weer veel geld kost. De afgelopen jaren ben ik toch weer begonnen met illegaal downloaden en streamen, al heb ik gemerkt dat het nu een stuk lastiger is – je kunt bijvoorbeeld maar beter een vpn-verbinding hebben. Ik merk dat veel van mijn leeftijdsgenoten geen idee meer hebben hoe ze moeten downloaden, en ervan balen dat er een prijskaartje hangt aan het alternatief.

    Ik vroeg me af: is Generatie Z, de generatie die de hoogtijdagen van het illegaal downloaden nauwelijks heeft meegemaakt en is opgegroeid met Netflix, nog wel met downloaden bezig? Nou, dat zijn ze zeker. Ik sprak er twintig tieners en begin-twintigers over, en die zeiden tot mijn eigen verbazing dat ze nog behoorlijk vaak schimmige websites bezoeken om te downloaden en te streamen.

    Hoe we aankijken tegen piraterij is de afgelopen jaren drastisch veranderd. Toen Disney Plus zijn line-up op Twitter had aangekondigd, tweette ik of mensen soms zijn vergeten “dat illegaal streamen ook nog bestaat”, en veel andere twitteraars noemden me een dief – een respons die ik tien jaar geleden nooit voor me had kunnen zien.

    Zowel Netflix als Amazon betaalden weinig tot geen federale inkomstenbelasting in 2018. Als ik iets kijk zonder ervoor te betalen, lig ik daar dus niet per se nachten van wakker. Consumenten moeten natuurlijk niet strenger worden behandeld dan bedrijven die honderden miljarden waard zijn – ik zou dan ook nooit iets illegaal downloaden of streamen van een onafhankelijk project dat het geld echt hard nodig heeft. En toch betaal ik zo tientallen euro’s per maand aan streamingdiensten. Al zou ik er nu niet zo snel eentje extra bij nemen omdat ik alleen wat afleveringen van één serie wil zien.

    Ik ben niet de enige die op zoek ging naar manieren om te downloaden en te streamen zonder aan een abonnement vast te zitten. Uit het Global Internet Report dat Sandvine in 2018 publiceerde, bleek dat we vanwege het grote aanbod streamingdiensten weer massaal teruggaan naar piraterij. Het lijkt erop dat Generatie Z juist deel uitmaakt van een nieuwe piraterijgolf, en hier misschien zelfs een leidende rol in speelt.

    Hana (18) uit Duitsland vertelde dat ze van haar ouders heeft geleerd om illegaal te downloaden (en ja, toen voelde ik me nogal oud). “Mijn ouders leerden me hoe ik ‘veilige’ sites kon vinden toen ik klein was, zodat ik niet zomaar een virus zou downloaden op de gezinscomputer,” vertelt ze. “Ik kijk graag dingen die op een legale manier niet zo makkelijk te krijgen zijn, dus ik voel me er niet schuldig over om het te downloaden,” zegt ze.

    Bang om gepakt te worden is ze niet. “Ik download geen torrents, want die zijn makkelijk te tracken,” zegt ze. “En online streamen is in moreel opzicht misschien wel wat twijfelachtig, maar strikt genomen niet verboden zolang de content maar op de hostsite blijft en niet gedownload wordt.”

    De meeste mensen van Generatie Z die ik sprak (en dus tussen 1995 en 2012 zijn geboren) hadden een vergelijkbare opvatting over piraterij.

    Afbeeldingsresultaat voor piraterij downloadSasha, een 23-jarige Canadese, vertelde me dat ze voor piraterij en streamen zonder abonnement kiest omdat veel van de zeldzamere of oudere films die ze wil zien, niet op de betaalde streamingdiensten te zien zijn. Anderen zeiden ook dat ze nieuwsgierig waren naar de films die niet op streamingplatforms te zien zijn – en dat zijn er nogal wat, aangezien Netflix zich vooral richt op series.

    Sasha voelt zich er niet schuldig over, zegt ze in een Twitter-DM. “Huren is superduur. En ik ga ook nog gewoon naar de bioscoop en zo.”

    Sommigen zeggen dat ze van oudere zussen of broers hebben geleerd hoe ze moeten streamen en downloaden. Ze begonnen er meestal mee toen ze net oud genoeg waren om zelf voor dit soort diensten te betalen, of dus juist niet, omdat ze het zich niet konden veroorloven.

    Een twintigjarige tiener uit Ierland vertelde: “Toen ik eenmaal voor mezelf had bepaald dat ik het niet iets slechts vind om illegaal te streamen, vond ik het nergens meer op slaan om voor iets te betalen dat ik ook gratis kon krijgen.”

    Je zou nu kunnen zeggen dat het ze dus niks kan schelen dat de makers geld mislopen, maar ze kunnen dat over het algemeen – net als ik – naar zichzelf toe prima rechtvaardigen. “Ik vind dat ik films en programma’s op andere manieren steun, en ik kan mezelf er niet echt van overtuigen dat ik mijn steentje bijdraag door Apple meer geld te geven,” zei een andere twintigjarige.

    Los hiervan zou je je ook kunnen afvragen waarom geld, en dus toegang tot streamingdiensten, bepalend moet zijn voor wie welke films mag kijken. Toen ik jong was, zocht ik vooral buitenlandse films die ik nergens anders kon vinden. Dankzij een illegale download keek ik in 2009 voor het eerst The Host van Bong Joon-ho, een film die ik nog altijd als een van mijn favorieten beschouw. Het opende voor mij de deur naar de Koreaanse cinema.

    En dat is toch wel wat ik Generatie Z op z’n minst ook gun. Dit artikel verscheen oorspronkelijk op VICE US

     



    William1
     Delen


    Terugkoppeling

    Aanbevolen reactie



    Doe je mee?

    Je kunt nu een bericht plaatsen en je later registeren. Als je al een account hebt, kun je je hier aanmelden.

    Gast
    Voeg een reactie toe...

    ×   Je hebt opgemaakte inhoud geplakt.   Opmaak verwijderen

      Only 75 emoji are allowed.

    ×   Jouw link is automatisch embedded.   Toon als een normale link

    ×   Je vorige inhoud is hersteld.   Schoon editor

    ×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.


Mededelingen

×
×
  • Nieuwe aanmaken...