Eregalerij

Google heeft zijn strategie omtrent het gebruik van cookies in de Chrome-browser bijgesteld, een ontwikkeling die aanzienlijke gevolgen kan hebben voor de manier waarop gebruikersprivacy wordt behandeld en waarmee tegelijkertijd tegemoet wordt gekomen aan de belangen van uitgevers en adverteerders. De beslissing van Google om de oorspronkelijke plannen, waarin het bedrijf zich had voorgenomen om trackingcookies in 2025 volledig te elimineren, te wijzigen, is rijk aan implicaties en verdient zodoende een nauwkeurige beschouwing. Google had voorheen aangekondigd de ondersteuning van third-party cookies in de Chrome-browser, die veel wordt gebruikt voor het tracken van gebruikers over verschillende sites om gerichte advertenties te leveren, uit te faseren. Deze koerswijziging naar het behoud van cookies, vergezeld door de introductie van een mechanisme waarbij gebruikers zelf kunnen kiezen voor een meer privacygerichte ervaring, markeert een significante draai in Google’s benadering van gebruikersprivacy en online reclame. De presentatie van deze nieuwe benadering, waar eindgebruikers meer invloed krijgen op hun privacyinstellingen, lijkt een poging van Google om een middenweg te vinden tussen het beschermen van privégegevens van gebruikers en tegelijkertijd tegemoetkomen aan de advertentie-industrie, die sterk afhankelijk is van gebruikersdata voor targeting doeleinden. Google onderzoekt verschillende technische mogelijkheden om gebruikers deze keuzevrijheid te bieden. Google’s eerdere inspanningen om gebruikers meer privacy te geven via de ontwikkeling van de Privacy Sandbox API’s, bedoeld om gepersonaliseerde advertenties mogelijk te maken zonder individuele gebruikers rechtstreeks te tracken, blijven een belangrijk onderdeel van hun langetermijnstrategie om een evenwicht te vinden tussen privacy en functionaliteit. Naast de voortdurende ontwikkeling van de Privacy Sandbox, kondigde Google aan om nieuwe privacy controlle functies en IP-bescherming in de Incognito-modus van Chrome te gaan implementeren. Deze ontwikkelingen onderstrepen Google’s engagement voor het verbeteren van zowel de privacy als de gebruikservaring van haar gebruikers. De reactie van regelgevende autoriteiten zoals de Britse mededingings toezichthouder, die aankondigde de nieuwe strategie van Google te gaan onderzoeken, wijst op de mogelijke zorgen rondom concurrentie en de bescherming van persoonsgegevens. Nederlandse en Belgische toezichthouders, evenals de Autoriteit Consument & Markt, moeten nog reageren op deze recente wijzigingen in Google’s beleid. Deze ontwikkeling is kenmerkend voor de huidige dynamieken in de techindustrie, waarin bedrijven steeds op zoek zijn naar manieren om innovatieve diensten te leveren binnen het steeds veranderende landschap van regelgeving en publieke verwachtingen rondom privacy. Google’s aanpassing van haar plannen rondom cookies in Chrome laat zien hoe complex de evenwichtsoefening is tussen het faciliteren van gerichte advertenties, het waarborgen van gebruikersprivacy, en het naleven van wettelijke vereisten.

Google is naar verluidt van plan zijn media-streaming lineup uit te breiden met de introductie van de Google TV Streamer, zoals onlangs door 9to5Google werd onthuld. Dit nieuwe apparaat, dat naar verwachting mogelijk in de loop van dit jaar onthuld zal worden, belooft enkele belangrijke wijzigingen in ontwerp en functionaliteit in vergelijking met zijn populaire voorganger, de Chromecast. Een van de grootste veranderingen dat Google afscheid neemt van het kenmerkende ovale design dat de Chromecast kenmerkte. De nieuwe Google TV Streamer zal in plaats daarvan oppakken met een platter, schuin aflopend ontwerp dat meer weg heeft van een traditionele settopbox. Dit betekent ook dat gebruikers een duidelijk onderscheidend fysiek ontwerp kunnen verwachten, dat jarenlange herkenning van het merk Chromecast mogelijk achter zich laat. Wat de connectiviteit betreft, lijkt de Google TV Streamer een vrij directe benadering te hanteren, met twee kabels — waarschijnlijk voor HDMI en stroom — die aan de achterzijde van het toestel bevestigd zijn. Dit blijft in lijn met de algemene verwachtingen van eenvoud en gebruiksgemak voor apparaten van dit soort. Daarnaast suggereren geruchten dat het nieuwe apparaat, vergelijkbaar met zijn voorloper, inhoud in 4K-kwaliteit zal ondersteiden, waarmee het zijn gebruikers toegang blijft bieden tot inhoud van hoge kwaliteit. De meegeleverde afstandsbediening ondergaat ook een verbouwing. Hoewel het de algemene layout behoudt, wordt gemeld dat het groter zal zijn dan de huidige versie. De D-pad, traditioneel gebruikt voor navigatie, zal zijn positie aan de bovenkant behouden, maar het opmerkelijke nieuws is de herschikking van de volumeknoppen en de addition van een nieuwe "sterknop". Deze persoonlijk aanpasbare knop stelt gebruikers in staat om snel hun favoriete apps te openen, wat een nieuwe laag van personalisatie aan de ervaring zal toevoegen. Verder is er een subtiele wijziging in de spraakinvoerknop, die nu een microfoonicoon zal vertonen in plaats van het Google Assistant symbool, en behoudt het de handige functies zoals een dempknop en directe toegang tot populaire diensten zoals YouTube en Netflix. Alles bij elkaar genomen lijkt de Google TV Streamer meer te bieden dan slechts een eenvoudige upgrade over de Chromecast; het vertegenwoordigt een duidelijke voortzetting van Google's streven naar innovatie in de manier waarop gebruikers interactie hebben met streaming media. Het blijft afwachten hoe de markt zal reageren op deze nieuwe benadering, maar de antwoorden daarop zullen waarschijnlijk later dit jaar komen wanneer Google de details bevestigt en dit apparaat officieel introduceert.

De drie toonaangevende platenmaatschappijen — Sony Music Entertainment, Warner Music Group en Universal Music Group — hebben gezamenlijk juridische actie ondernomen tegen de Amerikaanse internetdienstverlener Verizon. Zij beschuldigen Verizon ervan niet adequaat gereageerd te hebben op meldingen van auteursrechtenschendingen, specifiek gerelateerd aan illegale downloads, met als gevolg dat Verizon zou hebben geprofiteerd van dergelijke schendingen. Volgens de aanklacht, komen de beschuldigingen ervan dat Verizon heeft gefaald in het adresseren van de problematiek rondom illegale downloads, ondanks meer dan 300.000 waarschuwingen ontvangen te hebben sinds begin 2020. Deze waarschuwingen, verzonden door de genoemde platenlabels, zouden zijn erkend door Verizon, echter zonder dat de provider adequaat actie heeft ondernomen om de illegale activiteiten een halt toe te roepen. Hierbij wordt dus gesuggereerd dat Verizon bewust nalatig is geweest, wat hen indirect ten goede zou zijn gekomen door abonnees te behouden die hun service gebruikten voor het onrechtmatig verkrijgen van auteursrechtelijk beschermd materiaal. De kern van de zaak gaat over de aansprakelijkheid van internetproviders in het handhaven van auteursrechten op het internet. De eis van de platenlabels is dat Verizon optreedt tegen herhaalde inbreukmakers door bijvoorbeeld hun internettoegang af te sluiten. Uit de rechtszaak blijkt dat duizenden klanten van Verizon meerdere inbreuken begaan hebben, waarbij meer dan 500 gebruikers zelfs meer dan honderd keer inbreuk gemaakt hebben op auteursrechten. Als onderdeel van hun argumentatie vragen de platenlabels om een veelzeggende schadevergoeding van 150.000 dollar voor iedere vastgestelde inbreuk op auteursrechten. Met een lijst van meer dan 17.000 werken begaan door de “niet-complete lijst” van auteursrechtenschendingen, zou de totale schadeclaim op kunnen lopen tot boven de 2,5 miljard dollar. De zaak tegen Verizon is niet uniek in zijn soort. Gelijkaardige juridische acties zijn in het recente verleden ook tegen andere providers opgezet; Cox Communications is hier een vaakgenoemde zaak. Hoewel Cox in 2014 aangeklaagd werd en vervolgens geconfronteerd werd met een schadevergoedingseis van 1 miljard dollar, welke initieel ook werd toegekend, heeft een rechter deze boete nadien ingetrokken. Desondanks blijft Cox volgens recente gerechtelijke interpretaties aansprakelijk voor het faciliteren van auteursrechtenschendingen. Het lijkt de bedoeling van de muziekindustrie om via deze juridische wegen een krachtig signaal af te geven tegen de verspreiding van illegale content op het net en tegelijkertijd te pleiten voor strengere controles en sancties tegenover de internetproviders die nalaten actie te ondernemen tegen inbreuk op auteursrechten.