Eregalerij

De veroordeling betreft hier Paul Merrell, een 42-jarige hoofdonderwijzer die ook fungeerde als een belangrijke wederverkoper voor de illegale IPTV-dienst Flawless TV. Merrell werd veroordeeld tot een jaar gevangenisstraf nadat hij IPTV-abonnementen aan ongeveer 2.000 klanten had verkocht. Hij heeft naar schatting £ 450.000 ontvangen aan klantbetalingen gedurende de periode van 2017 tot 2021. Het bijzondere aan deze zaak is dat Merrell zijn illegale activiteiten ontplooide terwijl hij als onderwijzer werkte op verschillende scholen. Dit feit heeft tot verdere verbazing geleid, omdat Merrell als een toegewijd en gewaardeerd lid van de gemeenschap werd beschouwd. Hij nam zelfs een salarisverlaging van £ 13.000 om als hoofdonderwijzer aan de slag te gaan en wist een school te helpen die met financiële problemen kampte. Er werd een brief geschreven aan de rechtbank waarin clementie werd gevraagd voor Merrell, waarin werd benadrukt dat zijn veroordeling ernstige gevolgen zou hebben voor zijn gezin en zijn toekomstige carrièremogelijkheden. Ondanks deze bezorgdheid oordeelde de rechter dat afschrikking nodig was en veroordeelde Merrell tot gevangenisstraf en een confiscatiebevel van £ 91.250. De tekst benadrukt ook het belang van nuance en rechtvaardigheid in dergelijke zaken. Hoewel het begrijpelijk is dat het publiek geconfronteerd wil worden met strenge maatregelen tegen piraterij, kan het ook schadelijk zijn wanneer mensen die anders fatsoenlijk zijn, hard worden gestraft en criminele figuren ontsnappen aan vervolging. Het verhaal wijst er ook op dat de betrokkenheid van andere personen bij de illegale activiteiten van Merrell nog niet volledig is blootgelegd. De tekst suggereert dat Merrell mogelijk in de problemen is geraakt door zijn betrokkenheid bij Flawless, maar dat hij misschien niet op de hoogte was van de volledige omvang van de illegale activiteiten. Het benadrukt dat als hij in 2018 gestopt was met zijn activiteiten, de gevolgen veel minder ernstig zouden zijn geweest.

Uit recent onderzoek van Rutgers en Soa Aids Nederland, in samenwerking met het CBS, RIVM en de GGD, is gebleken dat alleen al in het afgelopen half jaar minstens 33.000 Nederlandse jongeren te maken hebben gehad met het in handen komen van naaktfoto's door onbekenden. Dit is een zorgwekkende situatie, en deskundigen op het gebied van seksueel online misbruik wijzen erop dat dit waarschijnlijk slechts het topje van de ijsberg is. Het sturen van seksueel getinte berichten en foto's, ook wel sexting genoemd, kan onschuldig en een belangrijk onderdeel van de seksuele ontwikkeling van jongeren zijn, maar shame sexting, waarbij seksueel getinte beelden zonder toestemming worden doorgestuurd, is een ernstig probleem. Volgens Nathalie Franse, expert online seksueel misbruik bij Fonds Slachtofferhulp, durven veel slachtoffers van shame sexting niet naar buiten te komen omdat zij zich schamen. Dit is het resultaat van victim blaming, waarbij de schuld wordt gelegd bij degene die de foto heeft gemaakt, in plaats van bij degene die de foto zonder toestemming doorstuurt met de intentie om iemand te schaden. Dit schadelijke gedrag moet stoppen. Slachtoffers van online seksueel misbruik ervaren vaak een negatief zelfbeeld, depressieve gevoelens, eenzaamheid en zelfs suïcidale gedachten. Willy van Berlo, expert seksueel geweld bij Rutgers, stelt dat het belangrijk is om deze schadelijke cultuur te doorbreken. Fonds Slachtofferhulp benadrukt het belang van het opnemen van online seksueel misbruik in de schoollessen. Scholen die hier al aandacht aan besteden, merken een positief effect. Leerlingen die voorlichting en advies krijgen over dit onderwerp, gaan respectvoller om met seksualiteit en er zijn minder incidenten van grensoverschrijdend gedrag en genderdiscriminatie. Het betrekken van bekende personen, zoals zangeres Meau, kan ook helpen om meer jongeren te bereiken. Meau brengt een videoclip uit met haar nieuwe nummer "Stukje van mij", waarin ze oproept om na te denken voordat je iets doorstuurt. Later dit jaar zullen daders van shame sexting onder de aandacht komen. Door het kwalificeren van het misbruik van seksueel getint beeldmateriaal als een seksueel misdrijf in plaats van een misdrijf tegen de openbare orde, zal de ernst van de overtreding toenemen. Hoewel het belangrijk is om maatregelen te treffen, waarschuwt kenniscentrum Bureau Jeugd & Media dat zwaardere straffen niet altijd effectief zijn, vooral omdat veel doorstuurders minderjarig zijn. Een krachtige boodschap en bewustwordingscampagnes zijn volgens hen belangrijk om de schadelijke cultuur rondom dit onderwerp te doorbreken.

Onlangs heeft het Europees Parlement gestemd over wetgeving met betrekking tot het "recht om te repareren". Deze wetten zijn bedoeld om consumenten in de Europese Unie meer rechten te geven wanneer hun elektronische apparaten kapot gaan. Het Europees Parlement en de Europese Commissie hebben een akkoord bereikt over extra regels om consumenten te stimuleren hun toestellen te laten repareren in plaats van te vervangen. Een belangrijke maatregel houdt in dat wanneer iemand zijn smartphone binnen de garantietermijn laat repareren, de garantieperiode met ten minste 12 maanden wordt verlengd. EU-lidstaten kunnen ervoor kiezen om de termijn nog langer te maken, maar een minimum van 12 maanden geldt overal. Dit moet consumenten aanmoedigen om hun toestellen te laten repareren, zelfs als de garantie bijna afloopt. Op dit moment hebben consumenten in Europa standaard twee jaar garantie op hun aankopen. Als een toestel binnen die twee jaar stuk gaat, moet de fabrikant het kunnen repareren of vervangen. Echter, de garantieperiode werd voorheen niet verlengd na reparatie, waardoor veel gebruikers ervoor kozen om hun toestellen niet te laten maken, vooral tegen het einde van de garantieperiode. Met de verlengde garantieperiode willen de nieuwe regels consumenten gemoedsrust en een extra motivatie geven om hun toestellen toch te laten repareren. De nieuwe wetgeving bevat ook andere bepalingen. Fabrikanten moeten bijvoorbeeld informatie verstrekken over vervangingsonderdelen. Deze onderdelen moeten ook beschikbaar zijn voor reparateurs en tegen een eerlijke prijs kunnen worden aangeschaft. Daarnaast wordt het gebruik van tweedehands of 3D-geprinte onderdelen toegestaan. Voor reparateurs gelden ook enkele verplichtingen volgens de nieuwe wetten. Zij moeten reparaties binnen een redelijke termijn en tegen een redelijke prijs kunnen uitvoeren. Bovendien moeten ze een informatiefiche aan klanten kunnen tonen waarin duidelijk wordt vermeld hoeveel de reparatie zal kosten, zodat consumenten niet voor verrassingen komen te staan. Om het gemakkelijker te maken reparateurs te vinden, wordt er een online platform opgezet waarop gecertificeerde zaken vindbaar zijn. Hoewel het gemakkelijker wordt om toestellen te laten repareren, is dit niet verplicht. Als een toestel binnen de garantieperiode stuk gaat, kan de consument er nog steeds voor kiezen om het volledig te laten vervangen. In dat geval kan er echter geen aanspraak worden gemaakt op de verlengde garantieperiode. Op deze manier probeert de EU haar inwoners te stimuleren om te kiezen voor reparaties en zo de klimaatimpact van verschillende soorten apparaten zoals smartphones, koelkasten en wasmachines te verminderen.