Spring naar bijdragen

Café de Download


Duken

Aanbevolen reactie


  • Bijdragen:  5959
  • Waardering:   139
  • Prestatiepunten:  262
  • Dagen gewonnen:  0
  • Lid sinds:  08/02/09
  • Status:  Offline
  • Actief:  
  • Leeftijd:  30

wa een kutweer zeg :P

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 139
  • 6k

  • Bijdragen:  3237
  • Waardering:   20
  • Prestatiepunten:  0
  • Dagen gewonnen:  0
  • Lid sinds:  07/21/08
  • Status:  Offline
  • Actief:  
  • Leeftijd:  31

Ben er nog steeds wakker door...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 20
  • 3.2k

  • Bijdragen:  5261
  • Waardering:   503
  • Prestatiepunten:  466
  • Dagen gewonnen:  10
  • Lid sinds:  10/24/09
  • Status:  Offline
  • Actief:  
  • Leeftijd:  28

lol

Zit nu eens op FF.

Stond op antwoord geven hier :P

455 nieuwe reacties terwijl ik aan het lezen was hier sinds de laatste keer dat ik FF heb geopend :P

En ook nog 125 nieuwe reacties toen ik bezig was met reageren :P

Zie nu dat Google de balk zwart heeft gemaakt... Had het liever wit was een stuk mooier.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 503
  • 5.3k
  • 10

  • Bijdragen:  3237
  • Waardering:   20
  • Prestatiepunten:  0
  • Dagen gewonnen:  0
  • Lid sinds:  07/21/08
  • Status:  Offline
  • Actief:  
  • Leeftijd:  31

Wow! Vette clip zeg:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 20
  • 3.2k

  • Bijdragen:  5712
  • Waardering:   113
  • Prestatiepunten:  0
  • Dagen gewonnen:  0
  • Lid sinds:  06/21/09
  • Status:  Offline
  • Actief:  

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 113
  • 5.7k

  • Bijdragen:  5959
  • Waardering:   139
  • Prestatiepunten:  262
  • Dagen gewonnen:  0
  • Lid sinds:  08/02/09
  • Status:  Offline
  • Actief:  
  • Leeftijd:  30

Wtf. Das aardig lame..

Sent from my HTC Desire using Tapatalk

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 139
  • 6k

  • Bijdragen:  6680
  • Waardering:   258
  • Prestatiepunten:  0
  • Dagen gewonnen:  0
  • Lid sinds:  01/18/09
  • Status:  Offline
  • Actief:  
  • Leeftijd:  31

Ben net terug van me werk. Ik werk bij een kassen bedrijf dat aardbeien en dergelijke teelt. Heb nu voor het werken €13 verdient. Maandag weer werken, vanavond diploma uitreiking  :)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 258
  • 6.7k

  • Bijdragen:  473
  • Waardering:   3
  • Prestatiepunten:  307
  • Dagen gewonnen:  0
  • Lid sinds:  05/01/08
  • Status:  Offline
  • Actief:  
  • Leeftijd:  31

JAAAAA!!!! GESLAAGD!!!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 3
  • 473

  • Bijdragen:  811
  • Waardering:   8
  • Prestatiepunten:  0
  • Dagen gewonnen:  0
  • Lid sinds:  05/30/09
  • Status:  Offline
  • Actief:  
  • Leeftijd:  31

Congratz  O0

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 8
  • 811

  • Bijdragen:  1905
  • Waardering:   49
  • Prestatiepunten:  347
  • Dagen gewonnen:  0
  • Lid sinds:  02/23/11
  • Status:  Offline
  • Actief:  
  • Leeftijd:  28

Gefeliciteerd C.K 7 !!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 49
  • 1.9k

  • Bijdragen:  5712
  • Waardering:   113
  • Prestatiepunten:  0
  • Dagen gewonnen:  0
  • Lid sinds:  06/21/09
  • Status:  Offline
  • Actief:  

Netjes man! Gefeliciteerd :)

Sent from my HTC Wildfire using Tapatalk

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 113
  • 5.7k

  • Bijdragen:  473
  • Waardering:   3
  • Prestatiepunten:  307
  • Dagen gewonnen:  0
  • Lid sinds:  05/01/08
  • Status:  Offline
  • Actief:  
  • Leeftijd:  31

Thanks! @PCgamer, @Thijssz, @Freddytje

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 3
  • 473

  • Bijdragen:  2728
  • Waardering:   1
  • Prestatiepunten:  0
  • Dagen gewonnen:  0
  • Lid sinds:  07/12/08
  • Status:  Offline
  • Actief:  
  • Leeftijd:  30

Ook nog namens mij!! :) Feli :P

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 1
  • 2.7k

  • Bijdragen:  5261
  • Waardering:   503
  • Prestatiepunten:  466
  • Dagen gewonnen:  10
  • Lid sinds:  10/24/09
  • Status:  Offline
  • Actief:  
  • Leeftijd:  28

Gefeliciteerd hoor!

Maar hoor je het nu pas?

Laat maar was vergeten dat je herexamen had toch?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 503
  • 5.3k
  • 10

  • Bijdragen:  1420
  • Waardering:   1
  • Prestatiepunten:  0
  • Dagen gewonnen:  0
  • Lid sinds:  11/11/08
  • Status:  Offline
  • Actief:  

Gefeliciteerd, heb lekker vakantie sinds dinsdag :)

Volgende week vrijdag rapport ophalen, hopen dat ik over ben naar 4 havo!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 1
  • 1.4k

  • Bijdragen:  500
  • Waardering:   228
  • Prestatiepunten:  0
  • Dagen gewonnen:  0
  • Lid sinds:  04/19/06
  • Status:  Offline
  • Actief:  
  • Leeftijd:  34

Gefeliciteerd man, toch gehaald! Knap! ;)

Deze jongen moet er nog een scriptie plus presentatie van scratch uit knallen in één week tijd...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 228
  • 500

  • Bijdragen:  3237
  • Waardering:   20
  • Prestatiepunten:  0
  • Dagen gewonnen:  0
  • Lid sinds:  07/21/08
  • Status:  Offline
  • Actief:  
  • Leeftijd:  31

Hahahaha, zojuist helemaal dubbel gelegen door onderstaande film recensies. Echt even het lezen waard mocht je een paar minuten tijd hebben!

  Citaat

1 ster

"I can be like a general. But I`ve got a shy side, too. I`m also a lot deeper than people think, and a lot more sensitive," zo liet Michael Bay ooit optekenen. Waarna de man - om voor eens en voor altijd zijn gelijk te bewijzen - begon te werken aan ‘Transformers 3': een diepgravende karakterstudie over een jongeman die in het post-9/11-tijdperk worstelt om werk te vinden in het door de falende economie geplaagde Amerika, en de complexe problemen waarmee de moderne mens geconfronteerd wordt te midden van de onvermoeibaar voorwaarts schrijdende technologische innovaties die ons leven - in plaats van te vergemakkelijken - aan banden dreigen te leggen. Ofte, in Bayologismen: "Boem! IIeeeuuuwwwnnn---krrrssssh PAAKOWWW! Tettenshots, tettenshots! Takketakketak!! BAM BAM!! Dzjoef! KABOEMM!!!" Welcome to Planet Bay.

Het verhaal dan. (Omdat het echt moet.) Tijdens de maanlanding van '69 gaan Neil Armstrong en Buzz Aldrin tijdens een black-out van 21 minuten op een geheime missie, in '61 bevolen door wijlen JFK, om de dark side of the moon te verkennen, want daar - en dat is de ware reden van de ruimterace tussen Amerika en de USSR - is een UFO gecrasht. In die UFO vinden Armstrong en Aldrin een hoop dode Transformers, alsook Sentinel Prime (Leonard Nimoy), de oude in "off"-stand verkerende leider van de Autobots. In het heden krijgen Optimus (Peter Cullen) en de zijnen algauw door dat de Decepticons, nog steeds geleid door de verminkte Megatron (Hugo Weaving), Sentinel willen gebruiken om hun thuiswereld Cybertron naar de aarde te teleporteren. Optimus slaagt erin zijn oude mentor weer tot leven te wekken, maar ondertussen hebben de Decepticons wel Sentinels hoogst geavanceerde technologie in, euh, handen. Er lopen ook nog wat mensen hysterisch te wezen tussen de veelal ontploffende, onderling volledig inwisselbare Transformers, maar dat is niet belangrijk.

Da's zo ongeveer het eerste halfuur van de film en dan moet het allemaal nog beginnen. Overbodig, bijna, om te zeggen dat de plot van ‘Transformers: Dark of the Moon' tegelijk nodeloos ingewikkeld is en kant noch wal raakt. Al is hij wel net iets duidelijker dan die van ‘Revenge of the Fallen'. De film begint ook een stuk plezieriger, met een geweldige proloog waarin de maanlanding nog eens wordt overgedaan, en waarin zelfs een digitale JFK mag komen opdraven. Ook een vroege space battle te midden van de vernietiging van Cybertron (denk aan de openingsscène van ‘Stars Wars Episode III', maar dan in het universum van ‘The Matrix') en het poepshot dat ons introduceert aan de toch echt wel lichtjes ravissante Rosie Huntington-Whiteley, mogen er zeker zijn. Nog enkele details - Megatron die achteloos de Lincoln Memorial weg knalt om er zelf te gaan zitten, de cameo van Buzz Aldrin en de aanwezigheid van Leonard Nimoy - konden op onze goedkeuring rekenen. Maar dan zijn we uitgepraat en is de rest van ‘Dark of the Moon' een totaal onoverzichtelijke, in zijn waanzin bijna grappige, maar finaal gewoon onwaarschijnlijk gênante clusterfuck van een film.

Nochtans weet wie ons kent dat wij altijd wel te vinden zijn voor een lolletje, onze cinema niet de hele dag even serieus hoeven, en in theorie geen graten zien in een film over knokkende, shapeshiftende robots en de lippen van Huntington-Whiteley. Met een bak bier achter de kiezen kunnen wij van zulks zelfs ongegeneerd genieten. Alleen - en we weten dat ondertussen wel, maar ik moét het hier gewoon nog eens meegeven - is Michael Bay zo'n ridicuul slechte regisseur dat de hele onderneming voor 95% keihard op z'n gat valt. Toegegeven, van een man die zijn actrices, zo lijkt het, auditie laat doen door één vraag te stellen - "kan u even naar dié muur kijken en voorover buigen?" (granted, 't is een goeie vraag) - hoeft u nauwelijks enige fijnzinnigheid verwachten in montage dan wel staging, maar zelfs voor hém zijn de taferelen in de derde ‘Transformers' heel, héél triestig.

Voor Michael Bay is de kwaliteit van een film, zo moet u weten, recht evenredig met niet alleen het aantal, maar ook de grootte en de duur van de ontploffingen. Pitch hem een idee voor een romantische scène tussen Sam (Shia LeBeouf) en zijn lief, en hij zal meteen vragen of er nergens een brandende komeet door een plafond kan crashen. Vraag hem om de Transformer-personages verder uit te werken, en hij maakt ze gróter (meer potentieel ontplofbare onderdelen, you know). Vraag hem hoe laat het is en hij laat twee Ferrari's achterwaarts door een brandende hoepel scheuren terwijl ze met hun vlammen spuwende uitlaatkleppen een tafel handgranaten bestoken. Vraag hem hoe... Enfin, you get the gist of it. In ‘Transformers: Dark of the Moon' zorgt hij ervoor dat ontploffingen zich niet middenin het scherm bevinden, maar in élke pixel van het scherm. Terwijl er bij voorkeur nog eens vier bots aan het transformen slaan, zeven gebouwen instorten en achttien mensen door de lucht vliegen. Met bazooka's. Op een snowboard. In een string. En met een Amerikaans legerlogo op hun kont. He's just that kind of guy!

Maar vraag hem niet om een scène te monteren, zijn acteurs te positioneren in de ruimte of een verhaal op te bouwen. (Assistent: "Euh, Michael, zouden we niet heel eventjes de tijd nemen om de relatie tussen deze twee mensen uit de diepen zodat de climax ook bij de mensen resoneert?" Bay: "Wat zeg je? Een Porsche KT298 XQ Z Unit B met een raketten afvurende minigun? (kwijl) Check!") 't Is echt zo erg dat het geestig wordt. Ik heb in mijn cinemastoeltje minstens vijf keer gedacht: "What the fuck, Michael? Wat ben jij hier in godsnaam allemaal aan het uitsteken?" 't Is niet zo dat Michael Bay geen subtiele cinema kan maken, Michael Bay kan gewoon geen cinema maken. Hij gooit alle regels, alle wetten van de grammatica overboord, zet zijn camera's willekeurig op de scène, roept "Actie!" en blows shit up. That's the American way, moet hij denken. Fuck yeah!

Ondertussen staan de acteurs hysterisch irritant te wezen (Shia LeBeouf en zijn moeder spannen de kroon, al vonden wij ook Ken Jeong en John Malkovich weer onsterfelijk vervelend). De voortdurend aanwezige komische momenten zijn dan weer van het niveau van de bij dertienjarige jongens enorm populaire joke T-shirts (u weet wel: "What's the difference between beer and girls? Beer is always wet." Brulleuh!) en het zal heus niet toevallig zijn, maar de moppen exploderen allemaal in uw gezicht. Ha! Bovendien loopt Michael Bay bij het opzetten van de set pieces zo snel zijn lul achterna dat er op set 6 al props de lucht invliegen terwijl de camera's nog op set 2 staan. Er is geen enkele structuur, geen enkele logica, geen enkele straffe scène. Enkele coole beelden en momentjes die zó weer voorbij vliegen, ja dat wel. "I love doing big movies. It's awesome! You have all these toys!" kirde hij ooit enthousiast, en dat is ‘m ten voeten uit: een klein kind met een zandbak, een zak groene soldaatjes en eenendertig ton TNT.

  Citaat

1 ster

Dat sequels niet per definitie hoeven te sucken, is allang geweten. Dat ze dat meestal tóch doen, een ongeschreven wet. Da's helemaal het soort uitspraak waarmee een recensie als deze perfect kan aanvangen, maar kijk: wij doén dat niet graag. Op voorhand al zo cynisch als een gedesillusioneerde atheïst de zaal binnenstappen, gewoon omdat het een grote Hollywoodproductie betreft: neen, dank u. Met de meeste cheape actiefilms of clichématige tienerkomedies amuseren wij ons toch nog op zijn minst een klein beetje. En betrappen we onszelf alsnog ergens op een cynische uitspraak hier of daar, dan zien wij daar tegelijk steevast de humor van in. Om maar te zeggen: u moet van ons niet verwachten dat wij overdreven zure types zijn, die met een notitiepad in de aanslag wachten tot er weer eens iets uitkomt dat te commercieel is om goed te zijn. Maar ‘The Hangover: Part II' heeft onze tolerantiedrempel verdomme hard op de proef gesteld.

Twee jaar geleden bracht de originele ‘Hangover' zo potsierlijk veel geld in het laatje ($470.000.000, alstublieft) dat er wel een vervolg moést komen. En helemaal erg vonden wij dat niet: deel één is een party classic die ons steevast noopt tot het soort hinnikende stuiplach waar iets oudere, lichtbeschonken huisvrouwen een patent op lijken te hebben. (Sorry, maar dat mopje met de masturberende baby blijft onbedaarlijk geestig). Meer nog: 't is het soort party classic dat verrassend genietbaar blijft, ook al bekijk je ‘m zonder halfverzopen lever. Niet dat wij daarom veel potentieel zagen in een sequel, maar kom, er worden wel irritanter franchises op poten gezet zonder dat wij daarom gevraagd hadden. (Fuck you, Fockers-films, fuck you.) Onze geest bleef dus open, ook al werd ‘Due Date', Phillips' volgende, een productie met desastreuze gevolgen zowel voor mij persoonlijk als voor de mensheid in het algemeen. Zelfs dan bleven wij dapper positief.

Maar om to the point te komen: in ‘The Hangover: Part II' belanden Phil (Bradley Cooper), Stu (Ed Helms) en Adam (Zach Galifianakis, die na deel één al zijn charme opgebruikt lijkt te hebben) in een groezelige hotelkamer in hartje Bangkok, waar ze de vermiste broer van Stu's verloofde Lauren (Jamie Chung) moeten opsporen na een wilde nacht waar ze zich welgeteld niks meer van herinneren. Krèk dezelfde elementen als in deel één dus: oké, dat duidt op luiheid van de makers. In plaats van een intelligente variatie op het gegeven te brengen (of, godbetert: iets nieuws), doen ze nog eens exact hetzelfde. Het skelet van het scenario was al helemaal klaar, het enige dat nog ingevuld moest worden, waren de specifieke situaties en enkele flarden dialoog. Wij zeiden het al: da's lui, maar dat kon, mits een grappige invulling van die situaties en dialogen, ook een grappig derivaat opleveren.

Spijtig genoeg is het grootste probleem van de film niet zozeer haar enorme recyclagegehalte, als wel haar belabberde gevoel voor humor. Wie ‘Due Date' gezien heeft (die volledige drieënhalve man onder u) weet wat te verwachten: heel veel (al dan niet visuele) mopjes over piemels, nog meer oeverloos geleuter en een maximum aan onzinnig gepalaver. Een bloemlezing: de homoseksuele Aziaat Chow (Ken Jeong) is terug en blijkt een minuscuul klein pietje te hebben, er komt een fucking aap in voor die graag op zijn dooie gemak sigaretten opsteekt (antropomorfe beesten zijn nooit een goed idee, capiche?), en een hermafrodiete stripperhoer onthult vrolijk haar kwakje te hebben gedumpt in Stu's anus. (Nog zo iets: kunnen hermafrodieten ook klaarkomen, sperma incluis? Stof tot nadenken, jongens en meisjes.) Afijn, elke vorm van subtiliteit, nuance of zelfbeheersing werd voor de sequel helemaal overboord gesmeten ten voordele van drie dozijn wildly unfunny moppen die ofwel gaan over penissen, ofwel over helemaal niets.

De acteurs staan erbij en kijken ernaar. Ed Helms lijkt als enige door te hebben in een stuk crap beland te zijn en compenseert navenant door uitzinnig te beginnen overacten. Paul Giamatti zit dan weer enkel en alleen in de film, zo leiden wij af van zijn lichaamsbouw, om zijn enorme voedselrekening te betalen. Wat ook niet echt helpt. Het is alleszins tekenend voor een productie als deze dat wij ons nu, een kleine vier uur na afloop van de voorstelling, geen enkele goede grap voor de geest kunnen halen. Misschien is het dat wij naar aanloop van de examenperiode opeens enorm cynisch zijn geworden. Misschien. Anders is ‘The Hangover: Part II' gewoon - om in de sfeer te blijven - een paalharde kutfilm.

Bron: www.digg.be

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 20
  • 3.2k

  • Bijdragen:  5261
  • Waardering:   503
  • Prestatiepunten:  466
  • Dagen gewonnen:  10
  • Lid sinds:  10/24/09
  • Status:  Offline
  • Actief:  
  • Leeftijd:  28

Net laatste proefwerken gehad :)

Heb iets anders gezien met rep geven. Gaf dus net rep, en kreeg geen schermpje meer maar een nieuwe pagina. Ziet er wel wat mooier uit :)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 503
  • 5.3k
  • 10

  • Bijdragen:  500
  • Waardering:   228
  • Prestatiepunten:  0
  • Dagen gewonnen:  0
  • Lid sinds:  04/19/06
  • Status:  Offline
  • Actief:  
  • Leeftijd:  34

Hm, ik krijg nog steeds een schermpje. Foutje misschien?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 228
  • 500

  • Bijdragen:  5261
  • Waardering:   503
  • Prestatiepunten:  466
  • Dagen gewonnen:  10
  • Lid sinds:  10/24/09
  • Status:  Offline
  • Actief:  
  • Leeftijd:  28

Krijg ook weer een schermpje...

Kreeg net toen ik rep gaf een nieuwe pagina.

Dus denk dat het een foutje was ja.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 503
  • 5.3k
  • 10

  • Bijdragen:  473
  • Waardering:   3
  • Prestatiepunten:  307
  • Dagen gewonnen:  0
  • Lid sinds:  05/01/08
  • Status:  Offline
  • Actief:  
  • Leeftijd:  31

  Citaat

Ook nog namens mij!! :) Feli :P

  Citaat

Gefeliciteerd hoor!

Maar hoor je het nu pas?

Laat maar was vergeten dat je herexamen had toch?

  Citaat

Gefeliciteerd, heb lekker vakantie sinds dinsdag :)

Volgende week vrijdag rapport ophalen, hopen dat ik over ben naar 4 havo!

  Citaat

Gefeliciteerd man, toch gehaald! Knap! ;)

Deze jongen moet er nog een scriptie plus presentatie van scratch uit knallen in één week tijd...

Thnx!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 3
  • 473

  • Bijdragen:  500
  • Waardering:   228
  • Prestatiepunten:  0
  • Dagen gewonnen:  0
  • Lid sinds:  04/19/06
  • Status:  Offline
  • Actief:  
  • Leeftijd:  34

Mocht iemand nog op zoek zijn naar boosts voor zijn Tweakers-account: +2 zorgt voor 5 boosts en +3 voor 15 boosts. Heb er gister al wat verdiend en heb 't nu niet meer nodig. :) Hier de link:

http://tweakers.net/productreview/41615/manfrotto-055xprob-pro-tripod-(zwart).html

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 228
  • 500

  • Bijdragen:  567
  • Waardering:   1
  • Prestatiepunten:  0
  • Dagen gewonnen:  0
  • Lid sinds:  10/12/07
  • Status:  Offline
  • Actief:  
  • Leeftijd:  33

Laatste stagedag erop zitten. Alleen nog de diploma-uitreiking volgende week.

Nu nog 3 weken vakantiewerk doen op mijn stageplaats en dan nog 5 weken vakantie, voordat ik met de opleiding Accountancy begin.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 1
  • 567

  • Bijdragen:  1663
  • Waardering:   26
  • Prestatiepunten:  0
  • Dagen gewonnen:  0
  • Lid sinds:  06/05/09
  • Status:  Offline
  • Actief:  
  • Leeftijd:  29

Bij deze iedereen een fijne vakantie, ik ga nu weg!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 26
  • 1.7k

  • Bijdragen:  5712
  • Waardering:   113
  • Prestatiepunten:  0
  • Dagen gewonnen:  0
  • Lid sinds:  06/21/09
  • Status:  Offline
  • Actief:  

Jij ook mark!  :)

Sent from my HTC Wildfire using Tapatalk

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 113
  • 5.7k

Geplaatst 2 uur geleden

Vergeten jullie alsjeblieft de VPN verbinding niet? Je internet provider zoals Ziggo of KPN kan door gebruik van de VPN niet zien wat er gebeurd op je internet verbinding en ben je volledig anoniem voor iedereen. Een vereiste tegenwoordig.... We een uitgebreide handleiding geschreven met informatie. :goed:

Deze vindt je hier:   https://www.duken.nl/forums/handleidingen/downloaden/vpn-verbinding-en-anoniem-downloaden-r35/  


Mededelingen


  • Aanbevolen nieuws

  • Recent nieuwsbericht

  • Willekeurig topic

  • Nu op het forum

    Eater

    Geplaatst

    Karate Kid: Legends Na de verhuizing van de kungfu-profeet Li Fong naar New York City, wordt hij al snel het doelwit van een lokale karatekampioen. Deze ongewilde aandacht is echter slechts het begin van een buitengewone reis. Vastbesloten om zijn vaardigheden te bewijzen, besluit Li Fong deel te nemen aan de ultieme karatecompetitie. Maar hij staat er niet alleen voor. Met de steun van de wijze Mr. Han en de ervaren Daniel LaRusso, leert hij niet alleen de technieken van de strijdkunst, maar ook de ware betekenis van doorzettingsvermogen en vriendschap. In de levendige straten van New York ontdekt Li Fong dat de weg naar succes vol uitdagingen zit. Elk gevecht biedt hem de kans om te groeien, niet alleen als vechter, maar ook als persoon. Terwijl hij zijn angsten overwint en zijn vastberadenheid versterkt, wordt hij een symbool van hoop voor anderen die hun dromen willen najagen. Met elke stap die hij zet, inspireert Li Fong niet alleen zichzelf, maar ook de mensen om hem heen. Hij leert dat ware kracht niet alleen ligt in fysieke vaardigheden, maar ook in de geest en het hart. De ultieme karatecompetitie is meer dan een strijd; het is een kans om te laten zien wat het betekent om te vechten voor je dromen, om jezelf te zijn en om nooit op te geven. Dit verhaal van doorzettingsvermogen, vriendschap en zelfontdekking herinnert ons eraan dat, ongeacht de obstakels die we tegenkomen, we altijd de kracht in onszelf kunnen vinden om te overwinnen. Li Fong’s reis is een inspiratie voor iedereen die ooit heeft gevoeld dat de wereld tegen hen is, en toont aan dat ware helden niet alleen in de ring worden geboren, maar ook in het leven zelf.     The Phoenician Scheme In het hart van een pittoresk dorpje, waar de zon elke ochtend de straten kust, ligt een familiebedrijf dat al generaties lang bloeit. Het verhaal van deze familie is er een van doorzettingsvermogen, passie en de kracht van samenhorigheid. Jaren geleden begon grootvader met een bescheiden winkel, gedreven door de droom om iets bijzonders te creëren. Met zijn handen maakte hij niet alleen producten, maar ook herinneringen. Zijn kinderen, geïnspireerd door zijn toewijding, sloten zich aan en brachten nieuwe ideeën en energie met zich mee. Samen transformeerden ze de winkel in een plek waar de gemeenschap samenkwam, waar verhalen werden gedeeld en waar dromen werden verwezenlijkt. Nu, met de derde generatie aan het roer, is het bedrijf uitgegroeid tot een symbool van innovatie en traditie. De jonge ondernemers combineren moderne technieken met de wijsheid van hun voorouders, waardoor ze niet alleen producten aanbieden, maar ook een ervaring creëren. De familie heeft geleerd dat succes niet alleen gaat om winst, maar om de impact die ze maken in het leven van anderen. Elke dag opnieuw zetten ze zich in voor duurzaamheid en kwaliteit, met respect voor de natuur en de mensen om hen heen. Hun verhaal is een inspirerende herinnering dat een familiebedrijf niet slechts een onderneming is, maar een levend organisme dat groeit, leert en zich aanpast. In een wereld die voortdurend verandert, blijft deze familie trouw aan haar waarden en laat ze zien dat met liefde, samenwerking en creativiteit, zelfs de kleinste dromen kunnen uitgroeien tot iets groots.     The Garden of Earthly Delights In de schaduw van de mensheid's ondergang ontvouwen zich de verhalen van drie unieke zielen, wiens levens met elkaar verweven zijn in een episch verhaal van strijd en hoop. Dit is het verhaal van jagers en overlevenden, van hen die zich hebben voorbereid en zij die dat niet deden. In een wereld waar de grenzen tussen liefde en haat vervagen, ontmoeten we Emma, een vrouw die wanhopig probeert de liefde te vinden in een wereld vol wanhoop. Haar hart is een baken van licht, zelfs wanneer de duisternis om haar heen dreigt te overnemen. Dan is er Sam, een stoere overlever die zijn demonen onder ogen moet zien. Zijn verleden is een schaduw die hem achtervolgt, maar zijn veerkracht is zijn grootste wapen. En tot slot is er Noor, een geest die de pijn van de mensheid voelt, gevangen tussen de realiteit en haar eigen illusies. Haar reis is er een van zelfontdekking, terwijl ze de waarheid probeert te ontrafelen van wat het betekent om echt te leven. Samen weven deze drie personages een tapijt van emotie, waarin de thema's van verraad en trouw, hoop en wanhoop, liefde en haat op een krachtige manier samenkomen. Hun verhalen zijn niet alleen een reflectie van de ondergang van de mensheid, maar ook een ode aan de veerkracht van de menselijke geest. In deze nieuwe wereld, waar alles verloren lijkt, schijnt er altijd een sprankje hoop door de duisternis. Dit is niet alleen een verhaal van overleven, maar van het herontdekken van wat het betekent om mens te zijn.         Tardes de Soledad  (Afternoons of Solitude) De stier, een majestueus symbool van kracht en trots, en de torero, een man die zijn leven waagt in de arena, vormen samen een intrigerend schouwspel dat de geest van het Zuid-Europese erfgoed belichaamt. Maar onder de glans van de traditie schuilt een diepere, spirituele pijn. In de ring, omgeven door juichende menigten, worstelt de torero met de schaduw van zijn eigen bestaan. Hij danst met de dood, niet alleen van de stier, maar ook van zijn eigen angsten en twijfels. Deze eeuwenoude praktijk weerspiegelt niet alleen de strijd tussen mens en natuur, maar ook de innerlijke strijd van de torero zelf. Elke beweging is een uitdrukking van zijn ziel, elke sprongetje een poging om de chaos van het leven te temmen. Het is een kunstvorm die ons herinnert aan de fragiele lijn tussen leven en dood, tussen triomf en tragedie. De arena, waar de zon fel schijnt en de spanning in de lucht hangt, wordt een spiegel van onze diepste emoties. Hier worden moed en wanhoop, schoonheid en gruwel, samengebracht in een dramatische confrontatie. De torero, gehuld in zijn kleurrijke kostuum, is niet alleen een vechter, maar ook een filosoof die ons uitnodigt om na te denken over de betekenis van ons bestaan. In deze intense dans van leven en dood ontdekken we de essentie van de menselijke ervaring. De spirituele pijn van de stier en de torero nodigt ons uit om verder te kijken dan de oppervlakte, om de diepere waarheden van ons bestaan te omarmen. Laten we ons laten inspireren door deze strijd, en ons verbinden met de rijke culturele geschiedenis die ons herinnert aan de schoonheid en de tragedie van het leven.     We Were Dangerous In 1954, op een afgelegen eiland, bevinden Nellie, Daisy en Lou zich in een instelling voor delinquenten. Deze drie jonge vrouwen zijn niet zomaar gevangen in de muren van het instituut; ze zijn vechters, rebellen met een onstuitbare geest. Ondanks de strenge regels en de sombere omgeving, bloeit hun vriendschap op als een krachtig licht in de duisternis. Samen dromen ze van vrijheid, van een leven buiten de gevangenis van verwachtingen en beperkingen. Hun band geeft hen de moed om het systeem te bekritiseren, om op te staan tegen de onrechtvaardigheid die hen omringt. Maar wanneer de strenge matrone besluit om de meisjes te scheiden, dreigt hun vriendschap te vervagen. De verdeeldheid die ze probeert te creëren, is echter niet sterk genoeg om hun onderlinge verbondenheid te breken. In plaats daarvan ontdekken ze dat ware kracht niet alleen in hun samenzijn ligt, maar ook in de veerkracht van hun individuele zielen. Nellie, met haar vurige vastberadenheid, leert Daisy om te geloven in haar eigen waarde, terwijl Lou haar creativiteit inzet om hun verhalen te delen, zelfs als ze gescheiden zijn. De drie meisjes inspireren elkaar op manieren die de matrone nooit had kunnen voorzien. Hun strijd tegen de onderdrukking wordt een symbool van hoop voor alle meisjes die zich gevangen voelen. Uiteindelijk beseffen ze dat zelfs in de donkerste momenten, de kracht van vriendschap en de hoop op een betere toekomst hen kunnen bevrijden. En zo, verenigd in hun dromen, blijven ze vechten voor hun vrijheid, niet alleen voor zichzelf, maar voor elk meisje dat ooit in de schaduw heeft geleefd.     The Session Man Het verhaal van Nicky Hopkins, een uitzonderlijk getalenteerde pianist en een onopgemerkte held in de muziekgeschiedenis, is er een die ons inspireert en herinnert aan de kracht van creativiteit. Geboren in de bruisende wereld van de muziek, omarmde Nicky zijn talent en liet hij zijn vingers over de toetsen dansen als een ware tovenaar. Hoewel hij vaak in de schaduw van beroemdheden stond, was hij de onmiskenbare kracht achter enkele van de meest iconische nummers van de Beatles, de Rolling Stones, The Who en The Kinks. Zijn unieke stijl en emotionele expressie gaven een nieuwe dimensie aan hun muziek, waardoor hij een onmisbare schakel werd in de rockgeschiedenis. Nicky's reis was niet zonder uitdagingen. Hij worstelde met zijn gezondheid, maar zijn passie voor muziek bleef onverwoestbaar. Elke noot die hij speelde, was doordrenkt met de vreugde en pijn van het leven zelf. Hij inspireerde zijn tijdgenoten en toekomstige generaties met zijn vermogen om schoonheid te creëren, zelfs in de moeilijkste tijden. Zijn verhaal herinnert ons eraan dat ware grootsheid niet altijd in de schijnwerpers staat. Soms zijn het de stille krachten, de onopgemerkte helden, die de wereld om ons heen vormgeven. Laten we Nicky Hopkins eren door zijn muziek te vieren en ons te laten inspireren door zijn onverzettelijke geest. Want in elke melodie schuilt een verhaal, en in elk verhaal schuilt de kracht om te dromen en te creëren.     Bezuidenhout Terwijl de verzetsgroep steeds gedurfder wordt in hun acties, komt Johan tot de schokkende ontdekking dat er een verrader onder hen is. De spanning in de lucht is te snijden, en elk besluit kan het verschil maken tussen leven en dood. De moedige strijders, vastbesloten om voor hun vrijheid te vechten, staan voor een onzekere toekomst, maar hun vastberadenheid blijft onwrikbaar. Ondertussen bereiden de Britten een reddingsoperatie voor die hen hoop biedt, maar de schaduw van de onvoorspelbaarheid hangt boven deze missie. Op de ochtend van 3 maart 1945, wanneer de zon opkomt boven een belegerde stad, lijkt alles in gereedheid te zijn gebracht. De harten van de soldaten kloppen in een ritme van verwachting, maar de realiteit is genadeloos. Wat als hun inspanningen niet het verhoopte resultaat opleveren? De dag ontvouwt zich met een dramatische wending. Wat bedoeld was als een sprankje hoop verandert al snel in chaos. De weg naar vrijheid is bezaaid met obstakels, en de gevolgen van verraad zijn verwoestend. Johan en zijn medestrijders staan voor de grootste uitdaging van hun leven. Hun vechtlust wordt op de proef gesteld, maar in de duisternis van het verraad schuilt ook een sprankje licht. De kracht van saamhorigheid kan zelfs de grootste tegenslagen overwinnen. In deze onzekere tijden is het de vastberadenheid van de mens die ons inspireert. Ondanks de uitdagingen blijven Johan en zijn vrienden strijden voor een betere toekomst. Hun verhaal is er een van hoop, moed en de onverzettelijke geest van de mensheid.       My Best Friend’s Wedding Wanneer de beste vriend van een vrouw aankondigt dat hij verloofd is, gebeurt er iets onverwachts in haar hart. Een golf van emoties overspoelt haar en ze beseft dat de liefde die ze voor hem voelt veel dieper gaat dan ze ooit had gedacht. Het is alsof een sluier van onwetendheid is opgetild, en ze kan niet langer ontkennen wat al die jaren verborgen was gebleven. Met de bruiloft om de hoek, voelt ze een drang om in actie te komen. Dit is haar kans om haar gevoelens te uiten en te vechten voor wat ze echt wil. Ze besluit niet alleen toe te kijken, maar haar leven in eigen handen te nemen. Met een vastberadenheid die ze nooit eerder heeft ervaren, begint ze aan een reis vol moed en kwetsbaarheid. Ze herinnert zich de momenten die ze samen hebben gedeeld, de lachbuien, de diepgaande gesprekken, en de stille momenten van samenzijn. Het is deze geschiedenis die haar aanmoedigt om het gesprek aan te gaan. Ze weet dat ze risico's moet nemen, dat ze kwetsbaar moet zijn, maar dat is precies wat liefde vereist: durf en oprechtheid. Met elke stap die ze zet, groeit haar zelfvertrouwen. Ze schrijft een brief, vol oprechte woorden en onvergetelijke herinneringen, en besluit deze aan hem te geven. Het is een laatste kans om de liefde die ze zo lang heeft genegeerd, te omarmen. In een wereld waar liefde soms verloren gaat in de drukte van het leven, is het haar vastberadenheid die de weg vrijmaakt. Want soms is het leven een sprongetje in het onbekende, en wie weet wat er kan gebeuren als je je hart volgt?
  • Recente prestatie

    • Pokemon heeft zojuist een badge verdient
      Eén jaar actief
  • Recente actieve topics

  • Populaire bijdragers

  • Willekeurige films

  • Willekeurige link

×
×
  • Nieuwe aanmaken...